วันแม่

12 สิงหาคม 2556 วันแม่ . 

ผู้หญิงที่หนูรักมากที่สุด :)

             ตั้งแต่ เด็กจนเติบโตเป็นวัยรุ่น แม่เฝ้าสั่งสอนให้เป็นคนดี ตั้งใจเรียนหนังสือ และแม่ก็ให้ความรักอย่างจริงใจ แม้ว่าสิ่งที่เคยทำผิดพลาดไปนับครั้งไม่ถ้วน แม่ก็ยังให้อภัยลูกคนนี้เสมอ และยังมอบรอยยิ้มทั้ง ๆ ที่แม่ ก็ต้องเสียน้ำตา ความผิดของลูกไม่ว่าจะครั้งไหน ร้ายแรงสักเพียงใด แม่ก็ยังพร้อมที่จะอ้าแขนกอดลูก ด้วยความรักเสมอมาในวันนี้ ที่ลูกประสบความสำเร็จทั้งการเรียน และการงาน ได้มีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณแม่ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่ได้รับจากแม่ แต่ลูกคนนี้ก็จะขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกต่อไป จะดูแลแม่ให้เหมือนที่แม่ดูแลลูกเมื่อยังเล็ก จะไม่ให้แม่ต้องเหนื่อย ทั้งกายและใจกับลูกคนนี้ และจะรักแม่ให้มากกว่ารักตัวเอง…..

ขอบคุณแม่ที่ทำให้ลูกคนนี้เกิดมา . ขอบคุณความรักที่แม่ให้มีค่ากว่าสิ่งใด . ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่มีเปรียบได้ หนูรักแม่.. 

                      แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้ แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้ แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง 

.....แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง

ที่เฝ้าหวง ห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล

แม่..เราเฝ้าโอ้ละเห่  

กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล

..แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม

แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ

เติบ..โตโอ้เล็กจนใหญ่

นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม

..ควร คิดพินิจให้ดี

ค่าน้ำนมแม่นี้

จะมีอะไรเหมาะสม  

โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม  

เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน  

..ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง 

แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน  

บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น 

หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย .